آموزشوپرورش؛ سردرگم میان چندین ماجرا
به گزارش پایگاه خبری آوای فرهنگی، سال تحصیلی 1399-1398 شبیه هیچ سالی نیست. به جرات میتوان گفت سال تحصیلی جاری بخاطر انواع و اقسام تعطیلیها، یکی از کوتاهترین دورههای آموزشی است. شیوع کرونا از اسفندماه کلیه مدارس کشور را بطور کامل به تعطیلی کشاند و جریان رسمی آموزش را از مسیر همیشگی خود خارج کرد. شوربختانه از بدو شیوع کرونا، بدلیل نبود زیر ساخت مناسب جهت ارائه آموزش بر بستر فضای مجازی، حال ناخوش آموزشوپرورش بدتر از قبل گردید.
اگرچه آموزشوپرورش در سالهای اخیر تلاشهای بسیاری برای تغییر ساختار آموزشی خود از روشهای سنتی (معلم محور) به سمت روشهای نوین (مدارس هوشمند) انجام داده است اما نبود زیر ساخت و تجهیزات مناسب باعث شده است تا آموزشوپرورش عملا از قافله آموزش نوین باز بماند.
براساس برنامه ششم توسعه، دولت موظف به فراهم کردن امکان دسترسی به کتب درسی، کمک آموزشی، رفع اشکال، آزمون و مشاوره تحصیلی، بازیهای رایانهای آموزشی، استعداد سنجی و آموزش مهارتهای حرفهای برای دانشآموزان می باشد که شوربختانه با گذشت سه سال از عمر دولت دوازدهم تاکنون اتفاق قابل توجهی در این رابطه رخ نداده است.
«هوشمندسازی مدارس» در ایران از سال 1390 و به دنبال اجرای نظام جدید آموزشی (3–3–6) به طور جدی در دستور کار وزارت آموزشوپرورش قرار گرفت اما تا سال 1396 و تصویت «دولت الکترونیک» عملا اتفاق قابل ملاحظهای در استفاده از فنآوریهای نوین آموزشی و کمک آموزشی در این وزارتخانه رخ نداد ادامه مطلب...